We ask ourselves, who am I to be briljant, gorgeous, talented and fabulous? Actually, who are you not to be?
(Nelson Mandela, 1994)
Ken je dat gevoel dat je jezelf wel eens naar beneden haalt in de buurt van anderen? Dat je een verhaal vertelt over iets stoms wat je zelf hebt gedaan? Laatst was ik aan het eten met mijn zusje en haar vriend en vertelde ik hoe onhandig ik soms kan zijn. Dat ik bijvoorbeeld een keer op een date bijna alle wc rollen in de wc liet vallen (bij hem thuis!) of dat ik in een gesprek zat met iemand die ik nog niet zo goed kende en vervolgens een stokbroodje met tapenade over mijn lichte broek heen gooide. En zo kan ik nog wel 100 van deze voorbeelden geven. Alleen heb je er wel eens over nagedacht dat wanneer je dit soort dingen te vaak over jezelf vertelt, je op dat moment jezelf eigenlijk ook naar beneden haalt? Dat je een minder sterke kant van jou misschien net iets teveel benadrukt in een gesprek. Ik heb gemerkt dat ik dit vaak doe, ja heel erg, om de ander een beter gevoel te geven. Dat hij echt niet zo onhandig is als hij denkt, omdat het altijd nog erger kan.
Mijn opa zei altijd dat je jezelf nooit naar beneden moet halen in een gesprek, “dat doet een ander wel voor je” zei hij dan. Deze zin is me vaak bijgebleven, want oei ik betrap mezelf er best wel vaak op dat ik dit doe. Soms sluipt het er bijna in, als een gewoonte. En waarom eigenlijk? Wat heeft de ander eraan wanneer jij jezelf naar beneden haalt in een gesprek?
Misschien dat ik daarom wel zo aangesproken word door bovenstaand citaat van Nelson Mandela. Waarom vinden wij (of ik in ieder geval) het vaak zo moeilijk om te zeggen dat je ergens goed in bent? Als ik naar mijzelf kijk vind ik dit vaak lastig omdat ik dan bang ben dat mensen me arrogant of verwend vinden. Dat ze denken: kijk haar nou, zij denkt ook dat ze alles kan. Terwijl ik nu denk, is niet iedereen ergens goed in? En hoe mooi zou het zijn als je wel durft te laten zien aan een ander waar je goed in bent. Want net zoals het citaat zegt, waarom zou je dat eigenlijk niet doen?
Nu wil ik niet zeggen dat we hele dagen maar rond moeten lopen om iedereen te vertellen hoe fantastisch we zijn (ik vraag me namelijk af of daar de wereld veel mooier van word), maar juich ik het wel toe dat mensen in ieder geval zichzelf niet meer naar beneden halen. Voel jij je aangesproken? Dan zou ik graag tegen jou willen zeggen: kom op, laat zien wat je in huis hebt! Want hoe meer jijzelf gelooft in de dingen waarin jij uitblinkt en hoe meer je dit laat zien aan de mensen om je heen, hoe makkelijker het wordt om je eigen dromen waar te maken. Om te geloven dat ook jij hét verschil kan maken!
Mooie woorden om te lezen op een vroege woensdagmorgen :).
Het is een mooie oefening om in anderen het goede te zien ipv waar ze niet zo goed in zijn. Het complete citaat is trouwens van Marianne Williamson en het gedicht heet “Our Greatest Fear”. Zeker de moeite waard om te lezen en eens bij stil te staan.
Een fijne dag gewenst 🙂
Hoi Bart! Dank je wel voor je leuke reactie! We kennen inderdaad het hele gedicht, mooi he. Groetjes, Lieke