Vraag jezelf maar eens af: waarom zijn we vaak heel meegaand wanneer een vriend of vriendin in moeilijkheden zit, maar zijn we twee keer zo streng wanneer we zelf niet lekker in ons vel zitten? Dit heeft alles met je zelfcompassie te maken! ‘Zelfcompassie?!’, hoor ik een aantal van jullie denken. Tja, voordat ik begon aan mijn master positieve ontwikkeling was dit ook voor mij een nieuw begrip. Inmiddels kom ik het echter overal tegen. In het nieuws, in tijdschriften, maar ook mensen om mij heen hoor ik praten over dingen die alles met dit onderwerp te maken hebben.
Afgelopen dinsdag gaven Dieuwertje en ik een workshop over dit thema aan studenten en medewerkers van de Avans Hogeschool in Breda. We vertelden daar dat zelfcompassie betekent dat je met een milde en vriendelijke manier naar jezelf kijkt. ‘Klinkt allemaal leuk en aardig, maar hoe doe je dit?’, aldus de medewerkers/studenten van Avans. Goede vraag, want ook ik leer hierin nog elke dag!
Ik zou mezelf omschrijven als een perfectionist en een strever. Ik wil overal het beste uithalen en zodra ik de bovenkant van de lat heb bereikt, leg ik hem het liefst een stuk hoger. Begrijp me niet verkeerd, ik vind dit best een mooie eigenschap (want het geeft me een flinke dosis doorzettingsvermogen), maar zo af en toe kan ik eens flink balen van mezelf (en laat dit nu net een punt zijn waarin mijn eigen zelfcompassie nog wat kan groeien). Daarnaast wil ik het liefst dat alles in mijn leven op orde is (ja duh, wie niet?). Oftewel in mijn perfecte wereld zou ik naast prima psychologie een baan hebben voor 2 dagen in de week als orthopedagoog, heb ik genoeg tijd voor de mensen om mij heen (misschien moeten er meer uren of dagen in de week?), sport ik regelmatig, eet ik gezond en ohja maak ik af en toe ook nog een gave reis.
Nu ben ik best tevreden met mijn leven, maar toch merk ik dat mijn aandacht vaak getrokken wordt naar de dingen die niet goed gaan of anders verlopen dan gedacht. Het liefst wil ik dan a la minuut een oplossing. In die situaties merk ik dan ook dat ik erg streng kan zijn voor mezelf.
Wanneer je het hebt over zelfcompassie ga dan eens eerst bij jezelf na op welke punten of dingen jij jezelf meestal bekritiseert en beoordeelt. Schrijf dit op en vraag jezelf ook af: welk gevoel geeft dit mij? En hoe zou het voelen wanneer ik minder streng zou zijn voor mezelf? Deze opdracht hebben we dinsdag ook gedaan tijdens de workshop. Deelnemers gaven aan dat ze dit nog wel op konden schrijven, maar waren vooral benieuwd: en dan? Hoe verander ik dan mijn eigen houding?
Een eerste tip die we hen gaven en die ik jullie vandaag ook graag wil geven: bedenk eens wat een goede vriend of vriendin van jou over de situatie zou zeggen? Als ik ergens over pieker hoor ik vaak Dieuwertje in mijn achterhoofd. ‘Liek, is dit wel echt realistisch wat je nu denkt? Ben je nu niet wat streng voor jezelf?’ En op één of andere manier helpt dit me om meteen wat liever te zijn voor mezelf. Om bijvoorbeeld met een kersenpitzak en kop thee op de bank te duiken omdat een dag echt maar 24 uur heeft en alles wat ik die dag gedaan heb, misschien wel voldoende is.
Daarom geef ik jullie deze week de uitdaging om een week lang eens bewust te zijn van al die momenten dat je negatief tegen jezelf praat. De momenten dat je kritiek hebt op jezelf en streng bent. Probeer op die momenten eens te kijken wat die ander hierover tegen jou zou zeggen. Ik wens jullie veel succes en zou het heel leuk vinden om te horen wat het met je doet. Dus mocht je mee doen met de uitdaging, stuur ons eens een bericht via info@primapsychologie.nl of laat een berichtje achter op onze blog of facebookpagina!
Geef een reactie