Weet je wat zo leuk is aan het hebben van vakantie? Dat je dan nog meer tijd hebt om boeken te lezen! Als echte leesfreak lees ik al vanaf kleins af aan elke avond voordat ik ga slapen. Het maakt niet uit of ik nou om 22u of na een avond stappen om 3u in mijn bed lig, ik vind het ontzettend rustgevend om nog even een paar bladzijdes te lezen voordat ik echt ga slapen. Het helpt me om mijn hoofd leeg te maken en de rust te vinden voordat ik het licht voor die dag uit doe. Afgelopen week was het weer tijd voor de jaarlijkse wintersport met mijn familie. Als ik na een heerlijke dag buiten weer in het huisje kom, kan ik ontzettend genieten van een goed boek en een verhaal waardoor ik alles om me heen vergeet. Zo ook het verhaal ‘Ik wist het’ van Chantal van Gastel (voor degenen die dit boek nog niet kennen, ik vind het zeker een aanrader!). Naast dat het verhaal goed geschreven is en lekker vlot weg leest, staat er aan het begin van elk hoofdstuk een spreuk of vraag. Ik was nog maar net in dit boek begonnen of ik kwam de vraag: “Do you ever wish you had a second chance to meet someone again fort he first time?” tegen en dit zette me behoorlijk aan het denken en inspireerde me om de blog voor deze week te schrijven.
Wat als je echt de keus hebt om iemand een tweede keer voor ‘het eerst’ te ontmoeten? Wat zouden hier de voordelen van zijn en zitten er ook nadelen aan?
Ik heb Dieuwertje bijvoorbeeld leren kennen op de introductiedag van de premaster Pedagogische Wetenschappen. Gedurende het introcollege was er nog een stoel naast haar vrij en hier ben ik gaan zitten. Toen een week later de premaster echt van start ging en ik net op tijd de collegezaal binnen stormde, zag ik Dieuwertje precies hetzelfde doen. En ook in de dagen die daarop volgden kwamen wij beiden steeds tegelijk aan in de collegezalen (vooral niet te vroeg, maar natuurlijk precies op tijd.. ;-)). Noem het toeval of niet, dit maakte wel dat we aan de praat raakten en ik haar steeds beter leerde kennen. En zie nu, ongeveer 4,5 jaar later runnen we gewoon samen een bedrijf! Het zou mij best leuk lijken om met alle kennis van nu, die allereerste ontmoeting tijdens het introductiecollege over te kunnen doen. Wat dacht ik toen? Wat was mijn eerste indruk van Dieuwertje? Had ik toen verwacht dat we zoveel overeenkomsten hadden, dat we nu samen een bedrijf runnen?
Ik kan me ook nog de allereerste ontmoeting herinneren met een ontzettend goede vriendin van de middelbare school. ‘Pietje wil graag naast Klaas zitten, dus wil jij misschien naast mij zitten?’ was haar eerste zin tegen mij. ‘Prima’ dacht ik en ik was meteen onder de indruk van haar etui gemaakt van een oude spijkerbroek. Ook toen had ik niet verwacht dat we zo’n sterke band zouden krijgen en we nu 15 jaar later nog steeds vriendinnen zouden zijn. En ook nu zou ik die ontmoeting graag opnieuw meemaken. Waarom? Omdat ik erg kan genieten van een bijzonder contact dat ik met iemand heb en mij gelukkig prijs met alle mooie mensen om mij heen. Bij zo’n eerste ontmoeting, dat de start kan zijn van een mooie vriendschap, besef je soms niet hoe belangrijk deze persoon voor jou kan worden. Wanneer je deze ontmoeting nog eens over zou kunnen doen, zou je hier nog meer van kunnen genieten. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat het ook jammer zou zijn om zo’n eerste ontmoeting ‘bewust’ opnieuw te beleven. Je gaat dan misschien extra op de ander letten of op jezelf waardoor het moment bij voorbaat al anders verloopt.
Als conclusie van deze, ietwat filosofische blog, denk ik dat ik moet concluderen dat het interessant en leuk zou zijn om een ontmoeting opnieuw mee te maken, maar dat dat jammer zou zijn omdat dat ene moment, die ene eerste speciale ontmoeting dan niet meer hetzelfde zou verlopen dan dat het al die jaren geleden deed….
Wie zou jij weleens een tweede keer voor het eerst willen ontmoeten?
Geef een reactie